مرآت العقول

باب31) غذا و عشاء

  • ازعده ای از یاران ما از احمد بن محمد بن خالد از محمد بن علی از علی بن اسباط از یعقوب بن سالم از المبنی امام صادق(ع) که فرمود: « حضرت یعقوب(ع) هر روز ظهر یک منادا صدا میزد از منزلش تا یک فرسخی که هر کس غذا می خواهد به منزل یعقوب بیاید و چون شب می شد، همین را می‌گفت».
  • محمد بن یحیی از احمدبن محمدبن خالد از حسین بن سعید از نضر بن سوید از علی بن صلت از پسر برادر شهاب بن عبدربه که گفت: « به امام صادق(ع) شکایت کردم از سنگینی معده و درد مفاصل که به من اصابت کرده فرمود: « صبح و شام بخور و بین این دو هیچ مخور که باعث فساد بدن می شود، مگر نشنیدی که خدا می فرماید: « برای آنها رزقی است در صبحگاه و شامگاه».

 

باب: کراهت ترک شام

  • از عده ای از یاران ما از احمد بن محمد قاسم بن یحیی از جدش حسن بن راشد از محمد بن مسلم از امام صادق(ع) که از حضرت علی(ع) روایت کرده که فرمو: « عشاء پیامبران از ثلث اول شب است که ترک عشاء(شام) باعث خرابی بدن می‌شود».
  • از علی بن ابراهیم از پدرش از ابن ابی عمیر از هشام بن حکم از امام صادق(ع) که فرمود: « اصل خرابی بدن در ترک شام خوردن است».
  • از علی بن ابراهیم از پدرش از ابن ابی عمیر از جمیل بن دراج از امام صادق(ع) که فرمود: « ترک شام خوردن‌مایه پیری است و چه بسا مردی سالخورده می‌شود بدون آذوقه شب یا آنکه شکم بی پر از غذا است».
  • محمد بن یحیی از احمد بن محمد از سعید بن جناح از از امام رضا(ع) که فرمود: « چون مردی پیر می شود نباید خوردن در شب را ترک کند که آن باعث بهبود  خراب و خوشبویی دهان وی می‌شود».
  • علی بن محمد بن بندار از احمدبن ابی عبدالله از پدرش از سلیمان بن جعفر جعفری که گفت: « حضرت علی ابی الحسن (ع) شام را ترک نمی‌کرد حتی به یک تکه نان خشک و می فرمود: « آن نیرویی بدن است و چیزی بهتر از آن نمی‌دانم مگر آن را که برای نیروی جنسی صالح است».
  • از عده‌ای از یاران ما از سهل بن زیاد از احمدبن محمدبن ابی نصر از حماد بن عثمان از ولید بن صحیح از امام صادق(ع) فرمود: « برای کسی که پیر می شود و شام سبک می‌خورد و خیری نیست بلکه شام سنگین برای بهتر او است».
  • محمد بن یحیی از احمد بن محمد از محمد بن سنان از زیاد بن ابی الحلال که گفت: « با امام صادق(ع) شام می‌خوردم» فرمود: « خوردن شام بعد از نیمه شب عشاء پیامبران است».
  • علی بن محمد بن بندار از احمد بن علی عبدالله از ابی سلیمان از احمد بن حسن جبلی از پدرش از جمیل بن دراج از امام صادق(ع) که فرمود: « هر کس دو شب پشت سر هم مثل شب شنبه و یکشنبه شام را ترک کند از او نیرویی می‌رود که تا ۴۰ روز هرگز به برنمی‌گردد».
  • علی بن ابراهیم از پدرش از ابن ابی عمیر ازبعضی یارانش از ذریح از امام صادق(ع) فرمود: « پیرمرد شیخ نباید شام را ترک کند حتی به لقمه».
  • از عده ای از یاران ما از سهل بن زیاد از بکر بن صالح از ابن فضال از عبدالله بن ابراهیم از علی بن ابی علی اللهبی از امام صادق (ع) که فرمود: « طبیب های شما دربارۀ شام خوردن چه می‌گویند؟ گفتم: « آنها ما را از خوردن آن نهی می کنند» فرمود: « ولی ما امر به آن می کنیم».
  • محمد بن یحیی از محمد بن حسین از الحجال از ثعلبه از مردی از امام صادق(ع) فرمود: « شامل شب نافعتر از ناهار روز است».
  • عده ای از یاران ما از سهل بن زیاد از مردم اهواز از امام رضا(ع) که فرمود: « در بدن انسان، رگی است بنام (شام) عشاء ، هرگاه مرد ایشان را ترک کند، تا صبح آن رگ این گفته را ترک نمی کند که « خدا تو را به روز نگه دارد که ما را گرسنه نگه داشتی و خدا تو را تشنه نگه دارد که مرا تشنه مگه داشتنی» پس هیچ کدام از شما شام را ترک نکند حتی با لقمه ی زدن آن را جرعه ای آب باشد».