قاموس مداوا با غذاوگیاه
اثر دکتر احمد قدامه
انتشارات النفائس بیروت،
ترجمه دکتر محمد حسین ورپشتی
14) آلاله=دنبه l,queuegrass–de mouton
آن پرده عاجز کننده در بره های نر در بعضی نواحی شام است که از دنبه و پوست است اما در بسیاری سرزمین ها وجود ندارد. در طب قدیم دنبه را وصف کرده‌اند که از گوشت چاق جدا می کند و برای معده بد است و به صلاح آورنده آن از تخم های گرم مزاج مثل زنجبیل و فلفل است.
در طب جدید اطباء بعضی بیماران خود را از خوردن آن نهی می کنند. مخلوط شدن دنبه با گوشت در چند خوراکی مثل کبه و کوسی در خوراکی های قدیمی است.
) L,pamplemouse (The citrus decumana)=الفراسکین=دارابی=باد آورد
نوعی از لیمو که میوه آن بزرگ و خوردنی نیست و آن با لیموی بهشتی یا گریپ فروت فرق دارد. نزد عوام به نام غریفون یا دارابی گویند.
در شام به نام فراسکین در مصر به نام لیمو هندی گویند. گرچه موطن اصلی آن را نمی‌دانند اما احتمالاً آمریکا (=هند غربی) است. آن از پرتقال شیرین پست تر است. در سال ۱۸۰۹ از هند غربی به فلوریدا بردند و تا سال ۱۸۸۰ به عنوان درخت زینتی کاشته می‌شد.
از ۱۹۰۵ نتایج میوه آن بررسی و منتشر شد و در آمریکا، جنوب آفریقا و فلسطین و هند آن را زیاد کاشتند.
درخت آن بزرگ و بلند و برگ‌های آن بالدار، میوۀ آن گرد مثل گلابی نارس رنگ آن سبز ثابت و آن از میوه‌های ترش بزرگتر و پوست نازک روی آن دارای غدد روغن‌دار و لب وسط ترش از اسیدهای ضعیف است.
ترکیب و فواید: از تجزیه آن مواد زیر یافت شد: درصد گرم آن 80 گرم آب و 9 گرم قند و 9 گرم پروتئین و6/. گرم روغن و از مواد معدنی کلسیم 20 میلی‌گرم و فسفر 18 میلی گرم و پتاسیم 190 میلی گرم و منیزیم 12 میلی و گوگرد 7 میلی گرم و نیز از سدیم و کلر و آهن و مس و منگنز و ویتامین بی و سی و پی پی و و آ داشت:
۱۰۰ گرم آن ۴۳ کیلو کالری حرارت تولید می‌کند.
خواص آن:
1) هاضم 2) مقوی 3)نشاط آور 4)ملین 5) مدر صفرا و بول 6)مرطب 7)قاطع خون دماغ 8) اشتهاآور به غذا 9) سخت هضم و در التهابات مفاصل و نقص دفع صفرا و علل سینه و زیادی خون و کمی ادرار و تهیج اعصاب مصرف دارد. آب آن با شکر یا عسل ۳ لیوان در روز قبل از غذا در بیماری‌های بالا.
الفرمبواز=توت علیق
الفراولة= در مصر به توت الارض گویند.