قاموس مداوا با غذاوگیاه
اثر دکتر احمد قدامه
انتشارات النفائس بیروت،
ترجمه دکتر محمد حسین ورپشتی
184)الغار=برگ بو Le Laurier (The Lawrel)
درختی از تیره برگ بو) Lauracees(The Lawrel که در سواحل شام و کوه های ساحلی آن می‌روید.
شاخه آن نازک و متفرع است. در ظاهر سیاه رنگ، برگهای آن همیشه سبز و گل آن به شکل سنبل ایستاده با دم کل طویل در اساطیر گفته اند که برگ های آن از قدیم نزد یونانیان، قدر منزلتی داشته .اسقلمیوس در دست خود شاخه‌ای از آن داشته که هیچ وقت آن را از خود دور نمی کرده و حکمای یونان بر سر خود شاخه‌ای از برگ بو می نهادند و قدر آن را بزرگ می دانستند و کسی که آن را حمل کند حوائج وی برآورده می شود و اگر قبل از طلوع خورشید در روز چهارشنبه دختری آن را بخور دهد ، حتما ازدواج می کند و اگر در اموال خود آن را نهد حتما به فروش می‌رسد و اگر در حمام با آن خود را بشویید، خستگی از بین میرود و سحر باطل میشود.
در طب قدیم:
اطباء قدیم در گفتن فضائل آن زیاده روی کرده اند و گفته اند:« او گل خوشبو است اگر در بین انجیرها نهند, خوشبو می‌کند و مانع رشد کرم در آن میشود و کسی که سردرد و آستم و تنگی نفس و سرفه مزمن و باد و دلپیچه و قولنج طحال و کبدی و کلیوی و سنگ ادراری دارد، اگر با عسل بنوشند برایشان مفید است.
آن باعث از بین رفتن وسواس و صرع و درد پشت و مفاصل و سیاتیک و نقرس و ورم پا و باز شدن قاعدگی میشود. از آن روغن برگ بو می گیرند که جهت آلت نیکو است و دانه آن جهت سموم نافع و ازدیاد فهم و برگ آن را اگر با سرکه بپزند جهت درد دندان مفید است.
در طب جدید:
در طب جدید آن مکان مقدس برگ و از بین رفته ولی بقیه خواص آن باقی مانده که به خاطر وجود:
- اسید بروسیک آن 2) کمی از روغن فرار آن 3) وجود ماده کلروفیل و تانن مزه تلخ آن.
اگر زیاد دارو مصرف شود, باعث اثر مسکنی ,اگر کم مصرف شود, نشاط آور است و نیز در التهابات ریوی و دیفتری نیز به کار میرود.
از آن شراب می گیرند که نشاط آور و هاضم است.
4)اگر دو برگ بو با کمی پوسته پرتقال خشک با ۲۰۰ گرم آب به مدت ربع ساعت بجوشد, نشاط آور و هاضم است.
5) برگ آن را در ساخته شوربا و خوشبو کردن بعضی غذاها به کار می برند.
6) از برگ آن روغنی می گیرند که در ساخت انواع صابون و مشروب به کار می رود.
6)ارز=برنج le ric=the rice
گیاه روییدنی در آب با انواع مختلف و خاصیت غذایی آن در پوسته آن بیشتر از پوسته گندم و جو است و حدود ثلث مردم جهان فقط با برنج تغذیه می کنند. در بعضی نقاط آسیا بیشتر از بقیه عالم مصرف دارد و مصرف هر فرد در سال ۱۱۵ کیلو برنج می رسد.
در اروپا جز کمی برنج مصرف نمی شود .در فرانسه در سال بیش از یک و نیم کیلو هر فرد مصرف نمی کند.
تاریخ: برنج در مصر قبل از ۲۷۰۰ سال قبل از میلاد مسیح کاشته می شد و در هند در ۱۴۰۰ قبل از میلاد و در فرانسه تا قرن 16 کسی آن را نمی شناخت و کاشت آن بعد از سال ۱۹۰۰ میلادی بود. اولین کاشت آن در مزارع کامراغ در ۱۹۰۴ کاشته شده در پنجاه سال پس از مساحت آن به ۱۷۰۰ هکتار و در آمریکا در ۱۶۹۴ اولین بار که کاشته شد و آن از حبوبی بود که وارد کرده بودند.
ارزش غذایی برنج: برنج غذایی است که حاوی نسبت زیادی از مواد نشاسته و در گیاه کاشتنی آن دارد. آن هضمش آسان تر از سیب زمینی است و لذا برای معده های ضعیف مفید است. در برنج مواد پروتئینی، چربی، املاح معدنی مثل گوگرد و ید و فسفر و آهن و سویا مواد قلیا ، مثل، کلسیم و پتاسیم و کلر منگنز و ویتامین های مثل C,B,A و مواد نشاسته بین 7/1 و 8/1 گرم در ۱۰۰ گرم آن است.
ارزش حرارتی آن بین ۳۵۰ -۳۶۰ در ۱۰۰ گرم آن و در برنج پوست نکنده بیشتر است.
بیشتر مواد غذایی آن در پوست آن است اگر پوست آن را جدا کنیم, همانطور که مردم امروز این کار را می کنند, نیمی از مواد چربی آن از بین میرود و ثلث مواد معدنی و مقدار زیادی از ویتامین های آن دور می ریزد.
به این طریق ما برنجی می خوریم که فاقد مواد نشاط‌بخش جسمی است که از نظر غذایی ناقص است و برای رشد جسمی ناکافی است. بنابراین با مواد گوشتی آن را طبخ می کنند یا ماهی و سبزیجات و کره و پنیر و غیره تا قوه غذایی آن بیشتر شود و از اخطار و کمبود عناصر غذایی آن دوری شود.
برنج در طب قدیم: در طب قدیم برنج از غذاهایی است که باعث طول عمر میشود و باعث اصلاح بدن میشود و غذای خوبی است اگر با شیره گاو و بادام پخته شود، نافع است.
داوود انطاکی در تذکره خود گفته: « برنج در معالجه انواع اسهال، شیر ترش یا ماست، پخته شود نیکو است و باعث از بین رفتن دل پیچه و اسهال بد می شود و اگر با شکر و شیر پخته شود, چاق کننده است و برای معده و اطفال نیکو است برای پیرها مضر است.
بهترین نوع آن 1) برنج سفید 2)زرد 3)قرمز است و اگر زیاد بماند فاسد میشود و روش پخت آن در نوع استفاده اهمیت زیادی دارد. با نگاه به بعضی بلاد، برنج رمز چاقی و زندگی است و در سرزمین های غربی آن به عنوان استمرار زوجیت و زیادی نسل بعد از اکلیل است. ابن قیم جوزی در کتاب طب نبوی در حدیثی که به پیامبر(ص) نسبت داده فرموده: « اگر آن مردی بود، مردی صبور بود» و « هر چیزی از زمین می روید هم درد دارد و هم شفا مگر برنج که آن هم شفا بدون درد است».
برنج در طب جدید: افراد دیابتی از مصرف آن معاف هستند، همانطور که از کسانی که می خواهند لاغر شوند، جزء این افراد به خصوص به اطفال و زنان حامله و ورزشکاران و پیرها و کسانی که به بیماریی که نیاز به نمک کمتر دارند، توصیه می شود چون برنج نمک آن کم است (یعنی 20میلی در هر کیلو) و کسانی که بیماریی معده دارند و به خصوص افراد با دل پیچه و اسهال چون برنج به خاصیت قابضی معروف است و برنج و آب آن علاج قوی در اسهال خونی است. جنین برنج به اسم تجاری (الجیرته)دارای ۹۸ درصد روغن خام و ۹۰ درصد از نشاسته و دو و نیم درصد الیاف باسلولز است.
روغن برنج که به عنوان غذا و معالجه نقرس و روماتیسم مفصلی است به صورت مالیدنی، پوست داخلی برنج یا شلتوک محتوی نه درصد پروتئین و ۱۲ درصد روغن ۴۲ درصد نشاسته و ۱۱ درصد الیاف یا سلولز است که گیاهی عالی جهت پرندگان خانگی و حیوانات است.
آب پز برنج در زیبایی مصرف دارد و با پودر تالک جهت تازه کردن جلد و خشک کردن عرق و آب پز آن به عنوان ضد التهاب به کار میرود.