مرآت العقول
باب29)آداب میهمانی
باب: میهمانی سه روز است
- علی بن ابراهیم از پدرش از حسن بن حسین فارسی از سلیمان بن حفص بصری از امام صادق (ع) از رسول خدا(ص) روایت کرده که فرمود: « میهمان تا دو شب مورد لطف است، چون شب سوم شد او از اهل آن خانه است و هر چه میخورند او نیز باید بخورد».
- حسین محمد از معلی بن محمد از واصل از عبدالله بن سنان از امام صادق(ع) از رسول خدا(ص) که فرمود: « میهمان تا سه روز است اما بعد از آن صدقه است که بر آن صدقه دهند. بعد فرمود: « هیچ کدام از شما بر برادرش وارد نشود تا او به تنگنا افتد» و گفتند: « ای رسول خدا(ص) چگونه به تنگنا افتد» فرمود: « تا چیزی نداشته باشد که بر شما انفاق کند».
باب: کراهت استخدام میهمان
- محمد بن یحیی از احمد بن موسی از ذبیان بن حکم از موسی النمیری از ابن ابی یعفور که گفت: « نزد امام صادق(ع) بودم که میهمانی را دیدم که جهت برخی حوائج برخاست که انجام دهد و کمک کند، حضرت(ع) او را از این امر نهی فرمود و خود برخاست و فرمود: « رسول خدا(ص) از استخدام میهمان برای کاری نهی فرموده است».
- حسین بن محمد از السیاری از عبیدالله بن أبی عبدالله بغدادی از کسی که روایت کرده که گفت: « با میهمانی بر حضرت رضا (ع) وارد شد و نزد وی نشست و تا نیمه‌شب سخن گفت چون چراغ کم سو شد، دستش را دراز کرد که آن را درست کند، حضرت رضا(ع) با تندی وی را نهی کرد و خود آن را اصلاح کرد و فرمود: « ما مردمی هستیم که میهمانمان را بکاری وا نمیداریم».
- ازمحمد بن یحیی از احمد بن موسی از ذبیان بن حکیم از موسی بن اکلیل النمیری از میسره از امام باقر(ع) که فرمود: « از جمله ستمگری های به کارگیری میهمان است و از جمله تضعیف ها ترک مکافات است چون میهمانی به شما رسید به او و کمک کنید و چون می‌خواهد برود او را به رفتن یاری ندهید که آن از جمله فرومایگی است و توشه او را پاک و زیاد کنید که آن از جمله بخشش ها است».
باب: بدرستی که میهمان روزیش با او می آید
- علی بن ابراهیم از پدرش از حسن بن حسین فارسی از سلیمان بن حفص البصری از امام صادق (ع) از رسول خدا(ص) که فرمود: « به درستی که میهمان وقتی می آید روزی اش با او نازل می شود از آسمان، چون بخورند خداوند با نزول رزق بر آنها، آنها را نیز می بخشد».
- محمد بن یحیی از احمد بن محمد از محمد بن سنان از موسی‌بن بکر از حضرت ابی الحسن اول (ع) که فرمود: « به درستی که بر هر قومی در مقدار توشه بر روی آنها کمک نازل می‌شود و میهمان هرگاه بر گروهی فرد می آید، روزی وی نیز با آنها در خانه می رسد».
- علی بن ابراهیم از پدرش از النوفلی از السکونی از امام صادق (ع) از رسول خدا(ص) که فرمود: « میهمان به کسی نمی رسد مگر آنکه قبلاً رویش در خانه به او می‌رسد».
- علی بن ابراهیم از پدرش از ابن ابی عمیر از محمد بن قیس که از امام صادق(ع) پرسید: « یاران ما از عده ای ذکر کردند، گفتم: بخدا نه ناهار و نه شام میخورند مگر با آنها دو یا سه یا بیشتر میهمان می رسد؟ » حضرت(ع) فرمود: « برتری آنها بر تو بیشتر از برتری تو بر آنها است». گفتم: « فدایت شوم چگونه در حالی که من غذایم را با آنها می خورانم و مالم را به آنها انفاق می‌کنم و خادمم برای آنها خدمت می‌کند؟ » حضرت(ع) فرمود: « چون بر تو وارد می‌شوند، از طرف خدا با رزق کثیر وارد می‌شوند و چون خارج می‌شوند با مغفرت برای تو خارج می‌شوند.»
باب: حق میهمان و اکرام او
- محمد بن یحیی از احمد بن محمد بن عیسی از عمر بن عبدالعزیز از اسحاق بن عبدالعزیز از زراره از امام صادق(ع) فرمود: « از آنچه که رسول خدا(ص) به حضرت فاطمه(ع) آموخت آن است که فرمود: « ای فاطمه هر کس به خدا و روز جزا ایمان دارد میهمان خود را اکرام می‌کند».
- از علی بن ابراهیم از پدرش از حسن بن حسین فارسی از سلیمان بن حفص از امام صادق (ع) از رسول خدا(ص) که فرمود: « از حقوق میهمان آن است که از اکرامش کنی و برای خلال آوری».
- علی بن ابراهیم از پدرش از ابن ابی عمیر از اسحاق بن عبدالعزیز از زراره از امام باقر(ع) که فرمود: « رسول خدا(ص) به علی(ع) فرمود: « هرکس به خدا و روز جزا ایمان دارد، میهمان خود را اکرام می کند».
باب: خوردن با میهمان
- از عده ای از یاران ما از سهل بن زیاد از جعفر بن محمد الاشعری از ابن القداح از امام صادق(ع) که فرمود: « رسول خدا(ص) هرگاه وعده ای غذا می‌خورد او کسی بود که دستش را به غذا می برد و آخر کسی بود که دست از غذا می کشید».
- محمد بن یحیی از احمد بن محمد از ابن فضال از ابن القداح از امام صادق(ع) که فرمود: « رسول خدا(ص) چون با وعده ای غذا می‌خورد او از کسی بود که دست به غذا می‌برد و آخر کسی بود که دست از غذا برمی‌داشت».
- از او از احمد بن محمد از عمر بن عبدالعزیز از جمیل بن دراج از امام صادق(ع) که فرمود: « چون کسی زیارت کننده ای را زیارت کرد باید با او غذا بخورد تا تکبر از او بیفتد و چون با او غذا می خورد».
- از او از سلیمان بن حفص از علی بن جعفر از برادر خود امام کاظم(ع) که فرمود: « رسول خدا(ص) چون برای او میهمان می آمد با او غذا می خورد و دست از سفره برنمی داشت تا میهمان دستش را بردارد».